Yalnızlık
Kokuyorsun artık.Sigara kokuyorsun.Parfüm kokuyorsun.Yalnız yaşadığın için de üzerine sinen bu ağırlığı fark etmiyorsun.Kimseyi dinlemiyor, ne kapını açıyor ne içini döküyorsun.Kimsen yok ki dört duvarının arasında, sana başka renkleri gösterip, farklı kokuları almanı sağlasın.Yalnızlığın en büyük basireti fark etmemektir oğlum.Bilirim bunu.Hem de çok iyi bilirim.Duvarlar ruhunu hapsetmeye başlamış senin.
Öperim ben yine seni de duvarlarını aşamıyorum
Sayfa 105Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.