Hüzün senelerim başlıyordu.Ayrılık hallerinden bir haldir hüzün.Dünya dediğimiz bir hüzün gurbeti değil miydi zaten?Hüzün ki en çok yakışandı âşıklara.Yandık,yakıldık;ama hüzünden yana asla yakınmadık.Ne de olsa biz mahsun bir peygamberin ümmeti değil miyiz? Hüzün taze tutar aşk yarasını.Yaramdan da hoşum, yârimden de.
Sayfa 127Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.