Bir gün kabak yemeye oturduk. Üstünde yoğurt var kabağın. Ama toz tabakası yoğurdu bastırmış, kapkara etmiş. Baba, dedim,
-Benim bildiğim yoğurt apak olur, bu kara yoğurt neden yapılır ki?
Zaten parlamaya hazır; küplere bindi:
Ulan! dedi, ireçper dediğin adam, senede bir kağnı toz yer! Toz yutmasa işi rasgelmez. Sen gurban olamadın mı bu toza? Gözünü seviyim o tozun. Sen de ağnarsın daha dünyayı, hele ıcık daha dur!