Sağlamları, kendine güvenenleri, gururluları, neşelileri, sevinçli olanları sevmenin anlamı yoktu; onların ihtiyacı yoktu buna. Bu gibiler sevgiyi sanki kendilerine ödenmesi gereken bir borçmuş gibi, yukarıdan bakarak, umursamaz bir halle kabul ederler.
Ancak kaderin tokadını yemiş, kendine güvenlerini eyitirmiş, hor görülmüş, çirkin yaratılmış olanlara sevgi gerçek bir destek olur. Yalnız böyleleri bilir sevmeyi, sevilmeyi; şükran duygularıyla, alçak gönüllülükle sevmek gerektiğini ancak onlar bilir.
- Stefan Zweig
·
2 görüntüleme
Bunu yazabileceğim bir alan göremedim alıntıyı düzenlerken. Karakter adı vb. ek bilgilerin yazıldığını gördüğüm için en uygun gelen yerin burası olduğunu düşündüm 😊
Olur tabi teşekkür ederim dikkatiniz için 😊
Zweig’in bu alıntıyla alakası ne?
Stefan Zweig’a ait çünkü bu alıntı. Okuduğum kitapta da ondan alıntılanmış.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.