“Mahalleden Arkadaşlar” ismi şimdiki gençlere bir şey ifade etmiyor olabilir. Ama eskiden öyle değildi. Tableti, bilgisayarı, cep telefonu, bilgisayarı olmayan çocuklar için Mahalleden Arkadaşlar’ın çok ayrı bir yeri vardır. Ailen gibi değillerdir mesela. Zorunlu olarak içinde bulunduğun bir aile meclisinden ziyade “can”dır onlar. Kendin seçmişsindir ve hayatı onlarla öğrenmeye başlamışsındır. Birlikte hayaller kurup hiç birini gerçekleştirememişsinşzdir. Ama çok şey paylaşmışsınızdır. Eskiden, mahallelerin mahalle, insanların insan olduğu, bakkalların küçük hesaplar peşinde koşmadığı zamanlardan bahsediyorum. İşte bizim jenerasyonun çocukluğunun geçtiği o güzel yılları bir kitaba sığdırmış sevgili Selçuk AYDEMİR.
İlk defa bir kitabı okurken kahkahalar attım. Yüzümden gülümseme eksik olmadı. Ama bir yandan da tüylerim diken diken oldu. Sanki içimdeki o meçhul boşluğu çocukluğumu hatırlatarak doldurdu Selçuk AYDEMİR. Meğer ne çok özlemişim o günleri.
Kısacası asla ve asla pişman olmadan okuyabileceğiniz bir kitap. Hatta baş ucu kitabım olmaya en güçlü adaydır kendileri. Zaman zaman herhangi bir sayfasını açarak zamanda yolculuk yapabilirsiniz.
Gününüz iyi olsun sevgili kitap dostları..
