zehir
Bir güz günü görmüştüm seni,
Daha yeni açmışsın şemsiyeni,
Kapatmışsın gözlerini,
Dinlerken yağmurun nağmesini.
Bir kış günü duydum sesini,
Sesin kar tanelerinden kaçmış,
Gelip bulmuştu beni,
Isıtmıştı,
Daha bir kupa kahve ısıtamıyorken içimi.
Bir yaz günü hissettim nefesini,
Belki tenimde değil ama,
Pır pır ettirmişti yüreğimi,
Derinlerde bir yerden vurmuştun beni.
Bir bahar günü gördüm güneşimi,
Gülüşün kıskandırmıştı tüm çiçekleri,
Doğmuştun günüme güneş gibi,
Ya da alacakaranlığıma tutulmuş bir fener gibi.
Niye bırakıp gitmiştin ki beni,
Çok mu sevmiş, bunaltmıştım seni,
Eğer söyleseydin ilk günden yüreğindekileri,
Ben de izin vermez durdururdum,
Kanımda dolaşan bu zehri.
Tusulu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.