Distopyalarda az çok nelerin işleneceğini, düzenin nasıl olacağını tahmin eder sıklıkla bu türü okuyanlar. Ama Piyon da kurulan düzenin ötesinde bu düzenin başındaki kişilerin taht oyunlarını okuyoruz. Bu da kitabı benzer türlerinden farklı bir yere taşıyor bana göre. Her ne kadar bazı kısımlarında distopya klişeleri atlanmamış olsa da özgün bir kurgu ve akıcı bir okumaya sahip. İnsanlar 17 yaşına girdikten hemen sonra yapılan bir sınavın sonucuyla rütbeleri enselerine kazınıp, rütbesine göre yaşamak zorunda kalması gereken bir yönetim şekline sahip olan Amerika'da geçer olay. 1 alanlar direkt öldürülüyor ve 6 alanlar ise hükümete hizmet veriyor. Ayrıca bir de hükümet ailesinin ensesine işlenen puan var o da 7. Ülkenin düşük rütbelileri "Başkayer" adlı bir yere sürgün edilirler ve orada yaşarlar. Rütbe sistemine karşı olan "Karaceketliler" adlı bir isyancı grubu vardır. Ana karakterimiz Kitty Doe sınava girer ve beklediğinden daha düşük bir rütbe olan 3 alır. Yani vasat tabakadan. Sonra entrikalar devreye giriyor ve Kitty maskeleme işlemiyle başbakanın yiğenin yerine geçiyor – burası Kurtlar Vadisinde Polatı anımsattı bana- Aşktan tutun, savaşa kadar her konuyu içinde barındıran kitabın her sayfası bir öncekinden daha olaylı ve daha akıcı geçiyor. Kitap bittikten sonra şunu fark ettim, hepimiz aslında bir Piyon değil miyiz? Bir üst sınıf için savaşmıyor muyuz?

PiyonAimee Carter · Ephesus Yayınları · 20163,925 okunma

·

215 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.