Refah zamanında ve onu yaralayacak ya da korkutacak bir şey olmadığında Tanrı'yı hatırlamaz. O'na karşı gelmeye bile açık olurdu insan. Ama onu tehlikenin ortasına koy, kimsesiz biçare bırak, mezarını gözleri önünde kaz; o zamam, o musibet anında inanmayan adam Tanrı'nın koruyucu kollarından başka umut, sığınak veya emniyet olmadığı için O'ndan medet umardı.
Sayfa 109Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.