Osmanlı'da, çevreyle bütünleşerek çatışmaları önleme anlayışından çok çevrenin güçlenmesinden dolayı oluşması muhtemel, merkezin gücünü sınırlandıracak potansiyel tehlikelere karşı önlem alma düşüncesi hakim anlayış olmuştur. Osmanlı'nın bu yapısı, ekonomik ilişkilerin siyaset gibi üst yapıları belirlediğini söyleyen klasik Marksist paradigmadan çok, üst yapının (bu örnekte siyasetin, devletin bekası ile ilgili endişelerden dolayı) da altyapıyı belirlemesini içeren ve bu konuda Marksist paradigmaya karşı konumlandırılan Weberyen paradigmayı doğrular niteliktedir.
Sayfa 42
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.