-93 Harbi sonrasında Rusların himayesiyle türeyen Ermeni çeteleri.. -Erzurum'dan Van'a yüzlerce Türk köyünün yakılıp yıkılması.. -Ve 1915'te çıkarılan Ermeni tehcir kanunu.. -Sonuç olarak iki millet olarak(ermeni-türk) huzur içinde yaşarken siyasi çıkarlar uğruna mahvolan masum hayatlar... Kitap,bir dönem ve aşk romanı. Bu acı döneme tanıklık eden birbirinden farklı,acıları aynı ailelerin hayatı, yıllar sonra iki gencin aşkıyla birleşiyor. Yüreğe dokunan cümleleri ve akıcı anlatımıyla gerçekten güzel bir kitap.Ancak dönemle ilgili yeterince bilgi verdiğini düşünmüyorum. Abartılı sosyal mesajları tadında bırakıp biraz daha tarihi bilgilere yer verilebilirdi. En azından Van'da türk köylerine yapılan toplu katliamlardan, bugün bile kazılarda bulunan kemik kalıntılarıyla ortaya çıkan, topluca yakılıp gömülmüş masum türk köylülerinden, boynu bükük camilerimizden, kalıntılarına bakmak zorunda kaldığımız tarihi eserlerimizden bahsedilmeliydi fikrimce. Sonuç olarak anlatımı güzel ve okunulası bir kitap. Ayrıca paylasmadan geçemeyeceğim, kitabı okurken dedemin bize anlattığı anılar geldi aklıma. Bilindiği üzere Çanakkale'de de bir çok rum aile yaşıyordu.Dedemin dedesi de 1883'te Bulgaristan'dan Çanakkale'ye göçmüş ve kısa süre sonra eşini kaybetmiş. Oğlu olan büyük dedemiz Salim, babasının yeni eşi yani üvey annesi tarafından çocuk yaşta evden atılmış. Onun bu haline üzülen rum komşusu,Salimi sahiplenerek çalıştığı handa hem iş hem kalacak yer vermiş. Gel zaman git zaman büyük dede Salim Çanakkale'nin posta ulaşımında görev almış. Çanakkale bölgesi içindeki postalarını at arabasıyla yerine ulaştırırmış.Çıkan tehcir kararı sonrası kendisini sahiplenen ve yıllarca huzur içinde birarada yaşadığı,ekmek yediği toprağa sadık Rum komşularının ve dostlarının zarar görmesinden korkan Salim dede onları evinin samanlığında saklamış. Ve hergün posta arabasının içinde mektup çuvallarının altında görünmeyecek kadar kişiyi Çanakkale'ye taşıyıp burdan sandallarla Yunanistan'a ulaşmalarını sağlamış. Dedem bu anıları bize anlatırken herzaman eklerdi: "Insanla hiç bir ortak özelliği yokken hayvan en iyi dosttur da,insan insanla dostluk kuracağında niye dilinde,ırkında, dininde ortaklık arar.. İlla bir aynîlik isterseniz, Rabbin yarattığı 'insan' sıfatına uygun olmasına bakın.Bu size yeter.." Bu bize yetsin..! Keyifli okumalar efendim

KanaviçeBahadır Yenişehirlioğlu · Timaş Yayınları · 2015979 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra