Gönderi
Kuşlar da Gitti
Çocukluğu İstanbul'da geçenlerin özellikle Eminönü ve Taksim meydanlarında kuş satıcılarını hatırlarlar. Günümüzde artık kalmadı doğal olarak.
Bu kuş satıcıları yakaladıkları kuşları kafeslere koyarak bu kuşları satarlarmış. İnsanlar günahlarından arınmak, sevaba girmek için para ile kuşları satın alır ve salarlarmış.Kuşları havaya salarken de "Azat buzat beni cennet kapısından gözet" derlermiş. Yaşar Kemal dönemsel bir geleneği baz alarak yazdığı kitabında insanlığın nasıl öldüğünü veya nasıl çekip gittiğini anlatıyor.
İnsanlığın ölümü günden güne artan bir evrensel sorun aslında değil mi 100 yıl önce de ölüyordu 500 yıl öncede günümüzde ise teknolojinin işin içine girmesiyle göstermelik insanlık yapıyoruz sadece. Bir kötü haber de hemen tweet veya durum atıyoruz acılarını paylaşıyoruz sonra gidip ailemizle yemeğimizi yiyoruz ve rahatça yataklarımızda uyuyoruz.
Kitapta 3 tane kuş satıcı karakterimiz karınlarını doyurmak için bütün gün tuzaklar kurup kuş peşindeler ne için "EKMEK PARASI" için tabi günümüzde insanlar kazandıkları parayı karın doyurmak için değil en son model telefonu almak için en lüks yerlerde yemek yiyerek gezerek sosyal medyada eşe dosta hava atmak için harcıyor. Mekansal olarak da İstanbul'un o yeşil alanlarını anlatan kitap bizi eskiye götürerek şuan ki betonlaşmış İstanbul'a sert bir eleştiri yapıyor. O kadar güzel yeşil alanlar diye yok edildi tabi ki para uğruna.
Kısacası kafeslerin tuttuğu kuşlar değil aslında insanlık. İnsanlık öyle bir kafesteki o konan kuşlar kadar çaresiziz. Sokaklarda insanların artıkları birikiyor ve vicdanlarda biriken ise vicdansızlıklarımız. Merak etmeyin hepimiz aynı işin lacivertiyiz.
Yaşar kemalin de dediği gibi "İnsan evrende gölgesi kadar değil,yüreği kadar yer kaplar."
··
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.