Eğer birgün,yeniden gelseydim dünyaya
Gülüş olurdum,
En güzel,en tatlı bebeklerin yüzünde
Ince bir tebessümle...
Çiçek olurdum,bahar rüzgarıyla sallanan
Yağmura kanat acar,
Güneş doğarken canlanır
Duygulara armağan olurdum.
Kuş olurdum birgün,
Gökyüzünde kanat çırpar
Bambaşka diyarlara giderdim.
Herşeyimi anlatır,durmadan öterdim
Yaprak olurdum savrulan,
Savrulurken dağılan,başka bambaşka saçlara takılan
Gideceği yer konacağı gönül belli olmayan
Mechullere yol açan...
Güneş olurdum,
Herzaman neseyle doğan
Herşeyi aydınlatan,insanları ısıtan
Ve vakti gelince ayrılan...
Bir yağmur tanesi,bir çisillik gönül olurdum.
Bazen hızla,bazen aheste ağlayan,
Camlara vururken insanlara fısıldayan
Toprağa hayat verir,emek olurdum.
Dağın en tepesinde yücelerin yucesinde
Bir ağaç olurdum,
Gözlere hedef,ufuga dost olurdum.
Güneş batımında güneşe yoldaş olurdum.
Uğraş olurdum,insanların alın teri,
Öğrencinin uykusuz vakti
Şairin yüce dizeleri
Ve sayfa sayfa kitap olurdum.
Hava ve su olurdum
Hayat onlarla güzel,onlarla dolu
Insanların vazgeçilmezi
Biricik isteği olurdum.
Sevgi olurdum insanların yüreğinde
Bir genç kızın oyasinda
Ilmek ilmek duygu olurdum
Bütün olurdum güzelliklere...
Anne olurdum,biricik,bir tane olurdum.
Başlara taç,gönüllere sevgili olurdum.
Yavruma kol kanat acar
Ona dost olurdum...
Inanc olurdum,Allahtan gelen
Insanlara verilen
Bir bütün ve yitirilmedik
Daimi olurdum...
Umut olurdum,en yitirilmiş anlarda
Yol gösteren,ışık veren
Bir bakışta anlam,bir gözde his
Aşkta isim isim,hece hece
Ben olurdum...
Insan olurdum,en iyisi en güzeli olurdum,
Bekleneni koyar aklıma bekleneni yorardım hayatıma
Bir hedef bulurdum,
Hayatımı ona adar,
Ona yandaş olurdum...