Kitap kurgu açısından "Sineklerin Tanrısı" nı anımsattı (çok beğendiğim kitaplar arasındadır). Okuyucu olarak insanı kitabı okurken empati yapmaya zorlayan, elinden bıraktığın anda da düşünmeye zorlayan kitapları çok seviyorum. "Körlük" de özellikle bu açılardan önemli bir etki bıraktı bende. Anlatımı, dili, üslubu oldukça yalın (kısa cümlelerle diyemeyeceğim, zira çok uzun cümleler var). Elimden bırakmak istemedim.
