Bu kitabı okurken aklıma şu soru geldi biz de birer “Amok Koşucusu”değil miyiz?Hayatın içinde koşuşturmalarımız hırslarımızın öfkesiyle deliye dönüyor isteklerimizin gerçekleştirilmesi için hiçbir şey görmüyoruz.Sadece koşuyoruz..
Tıpkı doktorun ,bir kadının hayatını düşünmeden sırf çıkarları için tutkuları için onu ölüme itmesi gibi.
Bu hikayede suçlu kim bilmiyorum.
Yazar burada bizi doktorun yerine koyuyor irkilmemizi sağlıyor bir insan neden sırf kendisini düşünür ki...
İşte Stefan Zweig bu kitapta bizim hırslarımızla savaşmanın neleri kurtaracağını gösteriyor öğretiyor
Okunmalı şiddetle tavsiye ediyorum