O anda, Anne'nin şanla şerefle, sığırcık kuşlarıyla ilgili bütün sözleri Leyla'ya önemsiz göründü. Hatta saçma. Bütün bu öldürmelerin, yağmaların, bunca çirkinliğin ortasında, bir ağacın altında oturup Tarık'la öpüşmek öyle zararsız, öyle naifti ki. Küçücük bir şey. Kolayca bağışlanabilecek bir zaaf anı. Böylece erkeğin onu öpmesine göz yumdu; o geri çekilince de uzandı, güm güm atan yüreği ağzında, yüzü karıncalanır, göbek çukuru alev alev yanarken, kendisi onu öptü.
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.