Evet merhabalar sayın insanlar; uyumamı, dolayısıyla sabah erken uyanarak harika bir gün geçirmemi engelleyen nefsimle birlikte saat 23.50 de sizlerleyiz. Yarın muhtemelen kitaptaki ifadesiyle "terleten susatan 1 saatlik uyku için günün geri kalanının içine etmekten geri durmayan bir embesille(nefs) aynı bünyede yaşamak... zor." saptamasını bir kez daha teyit edeceğim ama o yarınki mesele. Şimdiyse size kitaptan bahsedeyim: Öncelikle kitap muhteşemdi. Bu kadar muhteşem olmasını bekliyordum çünkü araştırmıştım. Bir karikatür kitabı ama yüzde ekşimtırak bir ifade bırakan, amaçsız karikatürlerden oluşmuyor. Düşündürme yönünden deneme ve romanlara yarışabilecek karikatürlerden oluşuyor. Efenim konusu nefs ve nefsin çıldırttığı insan. Başkahramanlarımızdan küçük, mavi, sevimlice bir yaratık nefs olarak tasvir edilmiş. Emre adlı karakterle birlikte yaşıyor çünkü nefis insanla beraber yaratılmıştır. Bu albümde de ikisinin günlük olaylara karşı tepkileri resmedilmiş.(Gerçek anlamda) Şimdi Rukiye'nin Çıkarımları Bölümündeyiz: Nefis gerçekte de kitaptaki gibi görünseydi daha kolay olurdu sanki, en azından varlığı belli olurdu. Ama nefsin sesi, cezbedici bir tonla, sahneye uygun olarak yükselen fon müziği gibi olduğu için kolay fark edilmiyor. Hatta orada uyuşturucu bir fon müziğini özel olarak aramazsan asla bulamazsın. Buldun diyelim iş bitiyor mu? Yok canım ne alaka? Nefs bu sefer de farkedilmesine özel yeni bir müzik çalıyor. Öyle bir nefs ki "Çalışma!" der ona aldırmayıp çalıştın mı? Bunu da kendi çıkarına kullanır. Bu sefer de "Eheheh ben çok zekiyim, ne kadar iradeli mükemmel bir insanım" der. (bakalım bu düşünceleri savuracak kadar iradeli misin?) Baktı itiraz ediyorsun "Böyle düşünsem ne olur? Düşüncelerimi nasıl kontrol edeyim? İnsanlar benden salak işte, ben kendimi üstün görmüyorum BEN ZATEN ÜSTÜNÜM. Gerçekler sen onlardan üstün olmadığını düşününce değişmeyecek ANLASANA RUKİYE !!!" diyerek zekayı verenin de Allah olduğunu göz ardı ederek çemkirir. Üstünlüğün sadece takvada olacağına aklı ermez. Sonra ben de aynı kitaptaki gibi Kes sesini, kes sesini diye mırıldanırım, bu sırada da insanlara biriyle konuştuğumu çaktırmamaya çalışırım. Gerçekten görünmeyen biriyle konuşuyorum. Canı sağolsun yazar, kendimi şizofren sanmamı engelleyerek bu diyalogları açığa vurmuş. O yüzden bu kitapla tam olarak özdeştim. Sadece benim nefsim biraz daha sinsice giriyor sanki. (Öhöm nefsini övmek) Nefsi alt etmek, onun mutualist* değil parazit olduğunu farketmenle olur yani "Kendini tanrı sanan, Kendini tanrı yapmaya çalışırken, Bizi kölesi yapanın nefis" olduğunu, amacının bizi rezil etmek olduğunu anlamanla olur. Soyut olan büyük cihat çizimlerle somutlaştırılınca insanı hallice düşünmeye sevk ediyor. Kafanızda duyduğunuz o seslerin bir kaynağı olduğunu, zihnininizin bir yarısının öteki yarısına savaş açmadığını, savaşın nefsiniz ile vicdanınız arasında olduğunu bu kadar eğlenceli bir biçimde görmek ne bileyim çok hoş geldi. Sadece bakarak geçilen sayfalar, başka kitaplarda okunarak geçilen onlarca sayfadan daha çok düşndürdü beni. Okumanızı çok fazla istiyorum. Kitabı alarak böyle kaliteli eserler veren karikatüriste destek olabilirsiniz ki adam yenilerini yazsın. Çünkü karikatürler zaten pek de önemsenmiyor. (Bu bir reklam değildir.) kitaptan örnek bir sayfa ve yazarın instagram hesabı: instagram.com/p/BUKb_kZhc7x/?... Hayırlı günler :) *(Mutualizm, farklı türlerden iki canlının karşılıklı yardımlaşarak her iki tarafa da yarar sağlamasına dayalı olan bir ortak yaşam biçimi.)

Emre ile EmmareEmre Bilgiç · Cafcaf Kitap · 201033 okunma

··

19 görüntüleme

Phospholytte

@LaklakKedi ·

5yıl

Not: inceleme gece yazılıp gündüz paylaşılmıştır

Phospholytte

@LaklakKedi ·

5yıl

Şimdi öğrendim yazar instagram hesabından sipariş ederseniz kitabı imzalayıp gönderiyormuş. Keşke daha önce görseydim 😒

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Phospholytte