Gönderi

Mırıltıdan Dile
Sevgili Arsız Ölüm'ün tamamı, di'li geçmiş zaman cümleleriyle yazılmıştır. Bir iki diyalog, birkaç -mıştı, -yordu cümlesi dışında bu kısa sayılamayacak anlatının tamamı üçüncü tekil (yer yer üçüncü çoğul) şahıs di'li geçmiş zaman cümlelerinden oluşur. Di'li geçmiş: Bir şey görülmüş ve geçmiştir. Görülmüş ve yitirilmiştir. Anlatıyı oluşturan öyküleri birbirine bağlayan iki şeyden biri bütün bu olanları gören "üçüncü tekil şahıs" gözse, ötekisi yitirilmiş zamandır. Anlatı boyunca, geçmiş zamanın kesinliğini bozacak bir tek zaman değişimine, kısa cümlelerin birbiri ardından yinelediği -di sesini kesintiye uğratacak bir tek devrik cümleye, soru cümlesine, ünlem işareti ya da üç noktaya rastlanmaz. Cümlelerin ağırlık noktasını yüklemden özneye kaydırabilecek; olan bitenden, geçip gidendense öznenin tarifini öne çıkaracak sıfatlar da yok denecek kadar azdır. Geleceğe yönelik belli sezgileri barındırsa da bir tek gelecek zaman cümlesine, anlatanın hayatına ışık tutan içe dönük bir metin olmasına rağmen bir tek birinci tekil şahsa rastlayamayız bu anlatıda. Belki de bu yüzden Sevgili Arsız Ölüm'de bir üsluptan çok, üslup öncesi bir birikimden; çocukluktan derlenmiş bir malzemeyi, kulakta yer etmiş sesleri kişisel bir kalıba dökmeden kaydetme çabasından söz etmeliyiz.
Sayfa 39 - MetisKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.