Nasıl başlayacağım bilemiyorum. Rasim Özdenören ile bu kitap aracılığıyla tanıştık. Evet ilk okuduğum kitabı. Çok yavaş ilerledi. Açıkçası ben de biraz saldım. Bunun da etkisi var yani. Öncelikle Rasim Özdenören'in tarzını beğenmedimse de anlatımını, dili kullanımını, öyküleme biçimini beğendiğimi söylemeliyim. Mesela kelime seçimlerini çok beğendim. Bazı kelimeler aldı götürdü beni, eskileri hatırlattı. "Aaa bizim oranın kelimeleri ya bunlar." dedirdi bana. "Tağa" "döş" "tiyek" vs Daha aklıma gelmeyen kelimeler de var. Bunları nerden biliyor acep? diye sordum kendime. Sonra baktım ki Maraşlı imiş. Orası da bize (Antep'e) yakın. Kelimelerin akrabalığı ordan geliyor zira.Tarzını neden beğenmedim? Çünkü, öykülerin hepsi din, ölüm,ölü, öbür dünya, erişilemeyen birtakım varlıklar, iskelet, kefen vb şeyler üzerine yazılmış. Bunlar benim tarzım değil. Tarzım olmasa da okurum(her şeyi okumayı seviyorum) ama çok abartılmış geldi bana. Daha önce bunu bir iletiyle dile getirmiştim; kendimi Flash Tv Sırlar Dünyası izler gibi hissettim! Bu sebeplerden defalarca kitabı bırakmak istedim lakin şimdiye kadar hiçbir kitabı yarım bırakmadım. Prensiplerime aykırı. Öyle böyle bitti. Bitince de içimi tuhaf bir duygu kapladı. "Keşke" dedim, "Keşke Rasim hocam bu anlatım şekliyle başka konularda, başka öyküler yazmış olsaydı." Diğer kitapları öyledir belki, bilmiyorum. Ama eğer diğer kitapları farklı ise ben bu kitapla tanışmış olmanın talihsizliğini yaşıyorum şu an. Dedim ya aslında sohbet çok iyiydi de kahveler soğumuştu. Rasim Özdenören ile bir dahaki buluşmamız böyle buruk olmaz umarım Sizlere de keyifli okumalar. Dilerim siz yazarınızla sıcak sıcak içersiniz kahvenizi:)

Ansızın Yola ÇıkmakRasim Özdenören · İz Yayıncılık · 2022951 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okur