Bir kitap okudum ve hayatım değişti
Selamlar. Bugün itibariyle sigarayı bırakmış olmamın 3. sene-i devriyesine geldim. Üniversiteye başladığım hafta ilk paketi alıp, 5 sene sık sık içtiğim ve hatta son senelerde parasızlıktan 'kaçak' içip, bu da 'kesmediği' için günde 2 paket içmeye başladığım sigaraya 3 senedir elimi sürmedim.
1 kitap ve 15 gün kullandığım bir ilacın yardımı sayesinde temelli bırakmıştım.
Kitap: 
Sigarayı Bırakmanın Kolay Yolu
İncelemem: #4596592
İlaç: Devlet hastanelerinin sigarayı bırakma merkezlerinde verilen Champix isimli ilaç
Son zamanlarımda zaten sigaradan bıktığımı hatırlıyorum. Kitap irademi kuvvetlendirdi. İlaç da başlangıçta gelen bir kaç krizi kolaylıkla atlatmamı sağladı. İlacın artısı, kesinlikle nikotin içermemesi. İlaçtan her bir hap aldığınızda üst üste 5-6 sigara içmiş gibi oluyorsunuz.
3 senenin ilk 1-2 ayı dışında herhangi bir şekilde ne canım istedi, ne kriz geldi. Yalnız kitaptan da anladığım ve tecrübe edindiğim kadarıyla tekrar başlamak çok basit. Bir dal yakarak direkt hiç ara vermemiş gibi tekrar başlayabiliyorsunuz. O yüzden bir süre ciddi anlamda bıraktından sonra, kesinlikle hiçbir şekilde elinizi sürmeyin. Kitapta da mealen beynin şöyle bir yanılsamaya girdiği anlatılmıştı: "Bir kaç aydan sonra kişi sigara kokusundan tiksinir hale gelir. Ben bu mereti bunca zaman nasıl içmişim der. Sonra karşısına bir sigara çıkınca, örneğin bir arkadaş ortamında, bu kadar tiksinç bir şeye bu tecrübeyle hayatta bir daha alışmam deyip, alışma korkusu yaşamadan bir fırt çeker. İşte o ilk fırtta, her şeyi mahveder. Her şey başa döner.“
1 sene gibi geçtikten sonra, canım sıkıldığında ya da özgüvenim eksildiğinde ‘sigarayı bıraktım lan ben’ diye düşünüp mutlu oluyordum. Öyleki kabus gibi bazen rüyamda sigara içtiğimi görüyordum. Sabahları lütfen rüya olsun, sigaraya başlamış olmayayım diye uyanıyordum. :) Sigarayı gerçek anlamda bırakmadan, sigaranın hayat kalitenizi ne kadar düşürdüğünü gerçekten anlayamazsınız. Üniversitedeki öğrenci evi odamın tavanı dumandan siyahlaşmıştı. Düşünün, elbiselerinizi yıkayıp bavulunuzu alıp memlekete ailenin yanına gidiyorsunuz. Anneniz elbisenize sinen sigara kokusundan dolayı tekrar yıkıyor aynı elbiseleri.
Son olarak, ‘sigarasız yemek mi?’, ‘sigarasız film mi?’, ‘sigara içmeyenler nasıl mutlu oluyor abi?’ gibi sorular sorduğunuz biliyorum. :) Şahsen ben kül tabağını masaya koymadan, kod yazamıyordum. Kitapta en beğendiğim kısım sigara-mutluluk-konstantre meselesini anlattığı kısımdı: ‘Normal bir insanın mutluluk derecesi %70 olsun. Bu insan sigaraya bağımlı olduğunda, bir süre sonra canı nikotin çekmeye başlar. Örneğin 20-30 dakikada bir canı nikotin çeker. Bu aradaki süreler gittikçe kısalmaya başlar. Hatta uzun süredir içenler bilir, bazen sigarayı içerken, bir sonraki sigaranızı düşünmeye başlarsınız. :) Dolayısıyla sigara bağımlısı bir insanın mutluluk derecesi %70’ten, %40-%50’lere kadar düşer. Sonra her sigara içip, nikotin ihtiyacını karşıladığında, bir rahatlama hisseder. Mutluluk seviyesi %60-%65’lere kadar çıkar.’ Kısacası, evet bu doğru bir şey. Sigara içince daha iyi ders çalışılıyor. Daha iyi konsantre olunuyor. Daha mutlu olunuyor. Fakat bunun nedeni, sigaraya bağımlı olmanız. Sigara içmeyen bir insanın böyle bir bağımlığı olmadığından dolayı, o zaten konsantre. Zaten normal mutluluk seviyesinde. Yani, evet büyük sırrı açıklıyorum, sigarayı tamamen bıraktığınızda daha konsantre ve daha mutlu olacaksınız. Filmlerden, yemeklerden daha çok zevk alacaksınız. Bunu garanti ediyorum.
Herkese sağlıklı günler, iyi okumalar dilerim.
··
249 views
Sizi o kadar iyi anlıyorumki. İnsan en çok zevksizleşmekten, yalnız kalmaktan, yapacak bir şey bulamayacak olmaktan, artık sigarayla yapılan şeylerin hiçbirinden zevk alamayacağından korkuyor. Ve tam olarak bu, bırakmak istiyor sağlık için ama yaşamak için de bırakmak istemiyor. Bıraktığınızda emin olun korktuğunuz şeylerin hiçbirinin gerçek olmadığını görecesiniz.
2 next answer
Tebrikler, darısı bırakmak isteyen herkesin başına :)
Ben tekrar bırakmak için kitabı ikinci kez okuyacağım galiba.İçtiğim sigaralar vicdan azabı çektirmisti bana, Alan Carr etkisi; kesinlikle ben de tavsiye ediyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.