Cengiz Dağcı
ÇİÇEKLERİM ÜŞÜMESİN
''Türkçe isimlerini bilmediğim iki çiçek ektim üç yıl öncesi karşıdaki çitin dibine. Çiçekçinin verdiği mâlumata göre Türk çiçekleriymiş. Türkiye'den getiriliyormuş. Yerden yarım metre kadar yüksek, eğreltileri hatırlatan koyu yeşil yaprakları arasındaki dalların ucunda zurna biçiminde çiçekleri pembemsi kızıl... Bahçenin en güzel yerine ektim. Geçen yılın yazı ilk kez çiçeklendiler. Çiçeklerin ismini öğrenirim diye tanıdıklarıma sordum soruşturdum; bilen kimse çıkmadı. Ama ismi önemsiz. Çiçekler Türk çiçeği; bu yetiyor bana. Yaz boyu her akşam suladım, üzerlerine eğilerek okşadım, okşarken akrabayız, kardeşiz diye fısıldadım bile çiçeklerime...'' ''Geceleyin ayaz bastı; sıfırın altında altı derece. Sabahleyin bahçeye çıktığımda çimlik, gümüşsü kırağıyla örtülüydü güneş ışıklarında... Dosdoğru Türk çiçeklerime yöneldim. Soğuğa dayanıklı olduklarını bilmeme rağmen üzerlerini saman çöpleriyle örttüm. Kimbilir geceleyin ayaz basar belki gene. Ya da kar yağar. Üşümesinler benim Türk çiçeklerim.''
Cengiz DAĞCI
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.