Bugün sevgili köpek Efes ile birlikte Platon'un Gorgias ile Hitabet - Hatip - Retorik üstüne tartışmalarını okuduk.
Gorgias bir Hatip; hitabetin cahil kalabalıkları çok etkilediğini, zanaat sahiplerinden de yararlı olduğunu, kısa ve özlü sözlerin etkisini, işinin ehli bir sanatçı ile kendisinin bir seçime girdiği zaman kalabalığın mutlaka kendisine oy verdiğini, iddia etti. Hatta her zanaatkarın hatip için birikim yapıp onu zengin ettiğini de ekledi.
Sokrates de, bilim ve inanç alanına Gorgias'ı çekti. Bilimde yanlış bilim ve doğru bilim olmadığını ona itiraf ettirdi. İnançta ise bir doğru bir de yanlış inanç olduğu konusunda anlaşmaya vardılar. Hatip'in kalabalığı bilimle mi yoksa inançla mı ikna ettiğini sorunca; Gorgias, inanç ile, dedi.
Herşeyin anlaşıldığı bu anda Efes bana dönüp "İhsan Kongar Hocadan Kişilik ve Karakteri nasıl öğrenmiştin?" diye sordu. Ben de "Kişilik, insanın kendine topladığı değer ve bilgilerdir; karakter ise bu öze dayanıp verdiği tepkilerdir' dedim.
.
"Güzel" dedi Efes, "Öyleyse, Hatip'i 'elma iyidir' dediğinde alkışlayanlar; üç gün sonra 'elma kötüdür' dediğinde de alkışlıyorsa, onlar karaktersizdir!" dedi.
Sarılıp kucaklaştık...
