Otoritesiz toplum en özgür ancak en ütopik olanıdır. Çünkü devlet kaçınılmazdır. Çünkü "insan insanın kurdudur." Çünkü bizler özgürlüğümüzü bile isteye, güle oynaya güçlüden hakkımızın korunması adına, keyfi hareketlerin cezasını kesmek adına verdik. Vermeseydik ilerleyemezdik. Vermeseydik aynı zamanda gerilemezdik de.
Kitapta anarşist toplumlardan bahsedildiğini söylemişsiniz ama açıkçası ben böyle bir topluluğa ihtimal vermiyorum. Anarşizme yakın, otoritenin daha zayıf olduğu toplum ve topluluklar vardır elbette ama mutlak olarak anarşizmin egemen olduğu bir topluluğunu hayal bile edemiyorum. Hani demişsiniz ya anarşist deyince ülkemizde kaos vs. Akla geliyor diye, anarşist bir ideoloji doğrultusunda hareket etmek isteyen bireylerin tümünün yapması gereken hareketler kaostur, yıkımdır. Çünkü bunca yıllık devletli toplumu yok etmenin başka bir yolu yoktur. Bu yüzdendir ki bu yönde hareket eden insan grubunun tanımı bugün terör örgütüdür. Ancak bu fikir eyleme geçmediği müddetçe terörle ilişkilendirilemez.
Bireysel olarak konuşacak olursam ben de anarşik bir düzeni yeğlerim. Ancak bunun milli piyangonun çıkma ihtimalinden daha namünkün olduğunu bildiğimden üzerinde durmuyorum, sadece tartışma masalarımıza meze oluyor :).. bu konular çok güzel ve özel konular...
Demokrasiye baktığımızda da size katılıyor ve bu konuda tam olarak fikrimi yansıtan şu sözü "demokrasi çoğunluğun tiranlığıdır" buraya bırakıyorum.
Elinize sağlı... Güzel bir inceleme olmuş...