Sene bindokuzyüz birşey. O zaman bu kadar oyuncak yoktu lunaparklarda, hayatlarımız da böyle teferruatlı değildi zaten. Hepimiz büyüktük, ağırbaşlıydık. Korkmayı biliyorduk. Üstümüzdeki örtüye uygun davranıyor, yaşamaktansa, içimize kazıyorduk her şeyi. Hala tek bir an için belleğimizi kanatıp durmamız bundan. Zaten o zamanlar, bu kadar yaygın değildi bilinçaltı, herkeste rastlanmıyordu. Depresyon tedavisi gören yoktu; bunalım bulunmamıştı. O zaman yaşanmışlıklar vardı sadece, bir de yaşanmamışlıklar. Hepsi bu.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.