Gönderi
Merhaba bloğumun güzel insanları!
Bilmiyorum biliyor musunuz ama Tunç İlkman yanlış hatırlamıyorsam birisi ile ortak olarak yeni bir yayınevi çıkardı. Bu yayınevinin ilk kitabı da Tunç İlkman'ın kendi kitabı oldu. Kitabın tanıtımı yapıldığı zaman karşımda çok farklı bir kitap gördüm. Daha önce yazarın Parla kitabını okumuş ve sevmiştim. Bu yeni çıkan kitap ise kapak olsun tanıtım bülteni olsun her halinden ben farklıyım diye bağırıyordu.
Kitabı henüz ben okumadan önce tabi ki başka okuyan insanlar oldu aramızda. Onların yorumlarını okudum. Kitapta çok fazla eğlendiğini söyleyenler oldu. Hatta yakın arkadaşım bu kitabı okuyup beğenmediğini söylediğinde "Farklı bir tarz olduğu için garipsemiş olabilirsin belki, seven insanlar çok fazla" dedim. Sonra kendim okudum. Üzgünüm ki ben de arkadaşım ile aynı fikirdeyim.
Kitap mizah türünde olduğunu iddia ediyor. (İddia diyorum çünkü arka kapağın altında o şekilde not düşmüşler.) ancak ben kitap boyunca bırakın gülmeyi ufak bir tebessüm bile etmedim. Konusu bana çok basit geldi. Karakteri sevmedim. Bilmiyorum belki bu karaktere uygun olsun diye tercih edildi bu dil ama ben kitabın dilini de sevmedim. Çok basit geldi bana. Sanki kitap okumuyorum da sokakta denk geldiğim biri ile sohbet ediyorum gibi. Bu basitlik hoşuma gitmedi. Her kitap ağır bir dile sahip olmak zorunda değil tabi ki, sokak ağzını okuduğumuz birçok kitap var ancak ben bu kitaptan zevk de almadım. Biçem'i güzel olmayıp okurken keyfi veren kitaplar vardır, onlardan da değildi benim için.
Daha önce Tunç İlkman okuduğum için yakıştıramadım bu kitabı pek. Daha üst seviyede bir mizah beklemiştim. Bilemiyorum, kitabı neresinden tutarsan tutayım sevemedim. Bana pek hitap etmedi.
Özellikle önermem ama çok merak edip kesin okuyacağım diyen varsa da engel olmam. 🤷️ Kitapla kalın.
··
20 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.