İbadet bir disiplin işi. Aileden alışmayan, küçük yaşta bir duyarlılık kazanmayanlar için zor gelir. Şu da var: Kafasında dünya işi ile namaza duranlar namaz bitinceye kadar o iş ile meşgul olanlar, bir alışkanlık eseri yatıp-kalkanlar, zaman zaman "ben ne yapıyorum" deseler de ibadetin vecdine, feyzine varamazlar. Kesin hüküm vermeyelim. Bu kişinin iç âlemi ile ilgili bir şey. Tam bir teslimiyet ideal olandır.
Cenab-ı Hakk'ı görüyormuş gibi ibadet etmek lazım, evet ama bu ne kadar mümkündür? Yine de şöyle düşünmeli: Düşe-kalka da olsa bizi tam teslimiyete götürecek olan yine namaza devam, duaya devamdır. Şair ne demiş: "Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol".
Sayfa 232 - Dergah Yayınları 1. Baskı Eylül 2018Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.