Eminim bu kitabın anlamı herkes için özeldir. Fakat benim için daha da özel. Birinci sınıftaydım ve okumaya son derece hevesliydim. Öğretmenimiz bize okuyacağımız ilk kitabın “Şeker Portakalı” adını taşıdığını söyledi. Hemen eve gelip anneme “Bu kitabı almalıyız.” dedim. Annem de beni hiç kırmadan istediğim kitabı aldı. Kitabı avuçlarımın arasına aldım ve dizelerinde gözlerimi gezdirmeye başladım. Okumayı çok istiyordum. Ancak bu isteğime rağmen başaramadım. Okumayı bilmediğimden değil aslında, okuyabiliyordum. Ancak bir türlü bu kitabı okumayı beceremedim. Anneme bunun nedenini sordum. “Belki de bu kitabı okumak için henüz hazır değilsindir.“ dedi Ben de kabullenip okumaktan vazgeçtim. Arada sırada denemeye devam etmeme rağmen bir türlü okumasını beceremedim. İçimde bir yerlerde hep anımsadım bunu, “Şeker Portakalı” benim için sadece bir kitap değil; aynı zamanda bir tabuydu. Ben küçükken kimse bana hikaye anlatmadı. Annem ya da babam roman okumazdı. Onlar daha çok kavga ederlerdi. Uyumadan önce yanımda kimseler olmazdı. Hem çizgifilmleri seven bir çocuk da değildim ben. Bebeklerle de oynamazdım. Sebebini bilmediğim bir şekilde hayal gücüme erişemiyordum. Aradan 15 yıl geçti. Üniversiteyi bitirdim. Bazen aklım dağılsa da türlü türlü kitaplar okudum. Bu kitap hariç. Bunca zamandan sonra dün gece yeniden avuçlarımın arasına aldım bu kitabı. Su gibiydi, akıp geçti. Yalın bir dili olsa bile aslında ne kadar derin anlamlar taşıdığını anladım. “Sadece birinci sınıfta değil; bininci sınıfta dahi okumalı insan bu kitabı” diye geçirdim içimden. Belki de iyi ki okuyamamıştım bu kitabı. Her cümlesinde ayrıca heyecanlanıyorum şimdi. Bitecek diye ödüm kopuyor. Zezé’nin bebek kalbini daha iyi anlayabiliyorum artık. Bazı kitaplar vardır ya da bazı filmler. Bir kere seyretmek yetmez insana. Seyir halinde keyif verir elbet. Bir cümlesi ruhunuzun cümcüğüne öpücük kondurur bazen. Asıl önemli olan bütün gidişatını bilmenize ve her seferinde aynı hevesle okumanıza rağmen her seferinde başka bir köşesini öpmesidir ruhunuzun. Bu kitap da öyle bir şey işte. Tüm kalbimi öptü.

Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022232,8bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gizem