4 puanı kitabın başındaki Cordelia'nın mektuplarındaki hüzün, aşk ve umutsuzluk için veriyorum. Kitaptaki Johannes'in kafasını kırmak geliyor içimden. Egoist, narsisist, bencil, her şeyi bildiğini sanan megalomanyağın teki. Kitap dil olarak sadeydi. Ve filozofun düşüncelerini günlük şeklinde herhangi bir olay örgüsü içinde vermesi de hoşuma gitti fakat kesinlikle -yazar ironi mi yaptı onu da bilmiyorum- benim aşk, sevgi, sadakat hakkındaki bakış açıma uymayan düşünceler söz konusu.