Gönderi

COŞKUN: Ey Talih! Neden halkımla aramıza duvarlar ördün? Ey Duvar Tanrısı ! Beni neden halkımdan ayırdın? KORO: Çünkü ey Cemil! SERVET: Neden Cemil oldu birdenbire? SAFFET: Çünkü ey Patron Tanrısı! Yazarlarımızdan yerli bir oyun yazmasını sen istedin. SERVET: Ey Cemil deyince Yunan korosundan çok alaturka fasıl heyetine benzemiyor mu? COŞKUN: İşte ben de daha samimi olur diye düşündüm. SAFFET: Ey Oedipus diyemezdi ya. Ya da ey Kreon! COŞKUN: İsterseniz ey Tapon! diyelim. SAFFET: Hayır hayır, devam edelim. KORO: Çünkü ey Cemil! Halkın anlamadığı bir dille konuşuyorsun, kendine yeni kelimeler buldun. Okuma-yazmayı bilmeyenler ülkesini yazılarla doldurdun. Şimdi hayat sellerinin ortasında kendi ıssızlığının çölünde yaşıyorsun. Kendi kendine oynadığın oyunlarla avunmaya çalışıyorsun.
Sayfa 88 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
5 görüntüleme
Burak Özdemir