Yağmur damlaları bedenimi sarmıştı. Damla , damla göz bebeklerimden süzülüyordu. Yalnızlık bana tâbi tutulmuştu sanki. Sonra insanların beni , benimseyemediğini fark ettim. Uçurumun başında kendimi , rüzgarların kollarına adamış , atıp atmama kararsızlığındayım...