Ne yüce bir sevgi, ne ulu bir aşk! Ahmed Arif aşkından ölmeyi çoktan göze almış lakin sevdası için, görebilmek umudu ile yaşamayı göze almış. Çektiği çileler, yaşadığı onca olumsuzluk mektuplarda karşımıza çıkıyor. Fakat hepsinin üstesinden Leyla'sına olan aşkıyla gelmiş. Leyla'ya da pes doğrusu! Bu harikulade aşk karşısında Nuh demiş de peygamber dememiş. Artık irade mi desem yoksa kibir mi karar veremiyorum. Ama iyi ki de karşılık vermemiş. Şairi besleyen çiledir. Ne hoş dizeler çıkmış ortaya aşkta vuslat olmayınca. Şiddetle tavsiye ederim. Aşk için, sevda için, çekilen çileler için okunsun.
