Silkelendim... Şöyle bir yavaşladım, Düşünmek için zamanın yokmuş gibi bütün hatırayı hızla tekrar gözden geçirdim. "Gitmemeliydin PİRAYE" dedim kendi kendime... Biliyordun... Yaşayacaklarından emindin. Aslında Keşke dememek için gittin; biliyorum. Ama yine de bir yanım çok kızıyor sana. Bir yanım da "Ne iyi ettin" demeye zorluyor kendini. Olmuyor PİRAYE. Olmuyor... Kendimi çok zorluyor ve sana hak veremiyorum. Bilerek yaşadın, bilerek tekrarladın tüm hataları, üzerine basa basa yaşamak için direndin. Kelimeler takılıyor boğazıma. Aslında yazmak istediğim çok şey var bu kitap hakkında. Ama olmuyor. Yazamıyorum... Yazmaya kelimelerim yetmiyor. Sadece ağlıyorum, sessiz sessiz... Oldu mu şimdi CANAN TAN oldu mu? Sonrasın da ne mi oldu? Sonra Aslı ile tanıştım. Ve bu sefer Aslı'ya "Neden gitmedin ki? Bir şans verseydin. Bir kez denemiş olsaydın. Ne kaybederdin." demeye başladım. Evet büyük bir çelişki içindeyim. Piraye'ye "Görünen köy kılavuz istemez. Aptallık ettin. Haşim nasıl olduğunu gösterdi bir çok kez ama sen hiçe saydın. Şimdi babasız çocuklarınla, tek başına otur" diyerek çıldırışıma; "Neden Aslı? Neden? Neden bir tek şans vermedin Murat'a? Sadece bir kere gitmek için çaba sarf etseydin. Belki herşey daha güzel olurdu... Çok aşk dolu, çok mutlu" diye yeni çıldırışımı ekledim... Dedim ya! Darmadağınım.. Piraye'ye söylenirken, Aslı'yı tanıdım. Piraye'ye "Neden gittin?" diye kızarken; Aslı'ya "Neden gitmedin?" diye kızıyorum. Sonra durup "İyi ki gittin Piraye, iyi ki..." diyorum. Aslı gibi keşkelerle yaşamaktansa "İYİ Kİ" demek çok da az acı veriyor... Piraye ve Yüreğim seni çok sevdi' kitabına ithafen

PirayeCanan Tan · Altın Kitaplar · 201344.6k okunma

··

2 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deniz