Bazen aklım almıyor ; onu yalnızca ben, hem de öylesine içten, öylesine dolu dolu severken, ondan başka hiçbir şey görmez, bilmezken, ondan başka hiçbir varlığım yokken, nasıl olur da onu bir başkası sever, sevebilir? **Dikkat spoiler içerebilir** 25 yaşında yazılan bir kurgu roman ancak bu kadar etkili ve güzel olabilir. Okuduktan sonra bir müddet düşündüm gerçek mi acaba diye. Werther Lotte adında bir nişanlı kıza aşık oluyor ama Lottenin bir başka sevdiği var. Ve Werther bunları Wilhelm adında bir arkadaşına mektup yazarak anlatıyor. Ben Lottenin neler yapmaya çalıştığını anlayamadım birazcık kafam karıştı Wertheri sevip sevmeme konusunda. Werther öyle seviyor, öyle bağlanıyor ki ölümünün bile Lottenin elinin değdiği silahtan olmasına mutluluk duyuyor. Öldükten sonra ona kavuşacağına inanıp hala onu bekliyor. Ölüm anında onun elinin değdiği elbiselerini giyip o şekilde mezara gömülmeyi istiyor. Werther seviyor... Werther sevdikçe acı çekiyor... Werther acı çektikçe bu dünyadan gitmek istiyor... Werther bir gün sessiz sedasız bir şekilde mektuplarını yazıp çekip gidiyor. Son kez güneşi gördüm bugün diyor. Son kez sabaha uyandım ve inanıyorum ki ben Tanrının yanında seni bekliyor olacağım. Ben önden gidiyorum seni beklemek için diyor ve Werther gidiyor... Okuduğum ilk Goethe kitabıydı. Kitabın yazarın kendi hayatından esinlendiğini arka kapaktan okumuştum. Ve ayrıca da kitabı okuyanlarda intihar girişimi vakalarının ve intiharların arttığını da yine kitap kapağından öğrendim. Bir insan sever, sevdiği için acı çeker ve sevdiği için günlerce gecelerce ağlar belki de... Bir insan sever, sevdiği için görmek ister, dokunmak ister ve sevdiği için kendini heba eder belki de... Bir insan ölür, sevdiği için mi yoksa sevilmediği için mi? Hepimiz birçok aşk imtihanından geçiyoruz bazen aklımıza intihar da gelmiyor değil. Ama bu kitapları okuyunca bir kez daha anlıyoruz ki sevmek sevdiğine zarar vermek değil kendi benliğini, kendini onun karşısında yok etmektir belki de. Seviyoruz ama sevilmiyoruz diye gösterdiğimiz şiddetin hiçbir gerekçesi olamaz. İnsan sevmeyi sever ve hatta sevdiğine zarar gelmemesi için bazen vazgeçmeyi bile sever. Sevmek sakınmaktır ve sevmek o mutlu olsun diye yok bile olmaktır. Sevelim, sevilelim bu dünya kimseye kalmaz. (Yunus Emre)

Genç Werther’in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Can Yayınları · 2020120,5bin okunma

··

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.