Gülümsemenin taklidi bile yeter
''Yüzsel geribildirim hipotezi '' olarak bilinen yöntemde, yüz kasları kullanılarak duyguların etkilenmesi gözlemlenir.
William james'in 100 yıl önce ilk kez ortaya koyduğu bu hipoteze göre, yüz kaslarımız beynimizi besliyor ve bu kas hareketleri beyinde hangi duyguyla ilişkilendiriliyorsa beyin o duygunun ifadesini deneyimletiyor.
Anchorage Alaska Üniversitesi araştırmacıları tarafından yürütülen bir araştırmada, katılımcılara, gülümseyen ve somurtan insanların fotoğrafları gösterilerek tepkileri incelenmiş.
Birinci gruba gördükleri yüzlere bakmaları söylenirken, diğer gruptan gördükleri ifadeleri taklit etmeleri istenmiş. Akabinde de her birine hisleri sorulmuş.
Gülümseyenlerin daha pozitif bir ruh haline ulaştıkları tespit edilirken, somurtanların daha az pozitif hissettikleri saptanmış.
Yüzleri taklit etmeyen diğer grubun katılımcılarında herhangi bir fark oluşmamış.
İşin içine aynalar da girince işin rengi daha da değişmiş.
Katılımcılardan, fotoğraflarda gördükleri ifadeleri ayna karşısında taklit etmeleri istenince oluşan hisler daha da belirginleşmiş.
Uzmanlar, bedendeki hareketin önemli farklar yaratabileceği konusu üzerinde önemle duruyorlar.
Mesela kolları kaldırıp sallamak bile ruh halinin fark edilir ölçüde değişmesine neden oluyor, enerjiyi yükseltiyor. Yere bakarak yürümekse enerjiyi düşürüyor, agresifleştiriyor.
Sayfa 40
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.