Gönderi

“Son mektubunu okuduktan sonra kafam durdu. Bir an nefes alamadım ve yüreğim atmaz oldu. Bunları yazan ve düşünen ve biz insanlardan bu kadar yukarıda olan bir insanın benim gibi bütün zaafları ve kepazelikleriyle fani bir insanı sevmesi öyle şaşırttı ki beni, adeta mektubu bana değil de, bir başka, sana benden çok layık bir başka insana yazmışsın sandım. Ama ahdettim kırk yaşımı geçmiş de olsam, önümde kendimi yeniden yaratmak için çok az senelerim kalmış da olsa, bilhassa sana layık bir insan olmaya çalışacağım. Sana layık bir şair olabileceğimi sanmıyorum. Çünkü bu sadece çalışmakla olmaz. Ama sana layık bir insan olabilirim ve bu sana layık insan, senin dizlerine kadar yetişebilen bir şair de olabilir.”
Sayfa 440Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.