Bir mumya gibi çökeliyor içime küt ve körelmiş kalemim:
Sayfam hiç açılmıyor!
Evet, haydi durma, söyle:
Gülüm kururken ve nefesim tükenirken bir yabancı gibi dünyanın sokağında:
Nesiyim ben kendimin?
Ve hangi hayatın iziyim ben?
Son kez okunsa çürüyen sarkık gecem:
Ah, yazan mıyım, yoksa yazılan mı dünyada?..