sevgilim hiç gidiyor.
ben hep kalıyorum
annemle sevgilimi hiç -
cümle içinde kullanıyorum
-seni seviyorum.
cenneti düşününce
annem düşüyor aklıma
annem hep oluk olmadık yerlerde
düşüyor aklıma
annem hep düşünce üzülüyorum
düşününce düşüyorum düş.
ben hep
olanı hiç olmayandan daha çok sevmiyorum
sevgilim
mektubuna adresler yolluyorum.
ben ben
senin mektuplarını bulacak yer bulamıyorum
bak postacı bak o postacı
hiç gelmiyor
ay doğunca annem dizini hep
bizden olmayan bir merhamet
gibi başıma koyuyor
tutup saçlarıma eyyubu anlatıyor
ben annemi hiç dinlemiyorum
saçlarımda dinlemiyor
-o dizden kırılıyorum
-o yüzden dökülüyor.
kırıl ve dökül
kırıl ve dökül
kırıl ve dökül
ben hep
annemi
hiç olandan
hep olandan
çok olandan
daha çok seviyorum
"Al sevgilim anne ol bununla"