"Yıldızsız semaların altında akşam karanlığı çökerken insanlar çoğunlukla karamsar oluyor, renkli rüyaları kayboluyor, üzgün birer kişilik haline geliyorlar."
Diyerek son vermiş bu kitabın satırlarına.
Zweig kitaplarında ayrı bir lezzet var fikrimce. Yaşam hikayesi acıttığından mıdır bilemiyorum.
2 kısa hikayeden oluşan kitabı ben severek okudum. Zaten bilirsiniz yalın dili ile akıcı hikayelerin yazarıdır o.
