Yine çok severek okuduğum bir kitap daha. Gelelim yorumuma.
.
.
Ahîlik, XIII. ve XIV. asırlarda Anadolu'da kurulup gelişen bir esnaf teşkilatıdır. Bir devlerin ancak oluşturduğu kurumlar sayesinde ayakta kalabileceği gerçeğinin farkında olan ve teşkilatçılığı çok iyi bilen Ahî Evran'ın Anadolu'ya geldigindeki ilk işi, iş kollarını kurumsallaştırmak olmuştur. Ahîlikte belli başlı da kurallar mevcuttur ve kurallara uymayanlar bu kuruluşa giremiyorlar. Hata yapanlar da atılıyor ve bir daha mesleklerini yapamıyorlar. Ahîler, konuksever olmalıdır. Utanacagi bir iş yapmamalıdır. Ikramdan kaçmaması gerekmektedir. Hiç kimseye kötü söz soylememelidir. Kendi ayıbından başka kimsenin ayıbını araştırmamalıdır. Kimsenin ırzına, namusuna dokunmamalıdır. Ahîliğin Türkçemize kazandırdığı deyimler de mevcutmuş. Bu kitap sayesinde onları da öğrenmiş oldum. Püf noktası, pabucunu dama atmak, iflas topu atıldı vb. Bunların hangi durumlar sonucu ortaya çıktığını öğrenmek için de bu güzel kitabı temin etmenizi öneririm.
.
.
Ben Ahîliği bir tek memleketimde (Kırşehir) olan kutlamalardan ve Ahî Evran türbesinden bilirdim lâkin Erzurum'da da köklü bir temeli varmış. Yeni şeyler öğrenmeye aç bir insan olduğum için bu kitabın bana çok yararı oldu. Çok güzel bir şekilde hazırlanmış ve de yer yer de resimlerle zenginleştirilmiş güzel bir kaynak olmuş. Ahîlik üzerine araştırma yapan, ders gören veya tez hazırlayanlar için ve de yeni bilgiler öğrenmek isteyenler için tavsiye edeceğim mükemmel bir kitap.
#parlakmeltemkitapligi
