Dünyada ki en zor şey insanların yaşadığı o belirlenmiş kavanozlarda kalmasıdır. O kadar çok alışmışızdır ki o kavanozlarda yaşamaya çıkıp birbirimizi göremeyiz bile. Bazı kişiler istemez zaten çıkmamızı, onun üzerine bi sistem kurar, beynin okadar çok alışırki kafanı çıkarmak iste suç olur insana . Oysa hep bundan korkulmadımı? birlikten, dirlikten, istekten, arzudan bir bütün olmaktan. O tertemiz kafalar bi çıksa ordan, sorgulasa bazı şeyleri işte o vakit herşey yoluna girecek. Bu dünyada dinin, dilin, teninin rengi farklı olabilir ama insan gibi yaşamak herkes için aynıdır. İnsanların derdine çare değil insanların değinmicek yerlerinden açtılar konuları çözümü değil sorunu yarattılar. Bizede sadece kavanoz da yaşamak kaldı. Hayırlı işler sistem...