Gönderi

Arseni Aleksandroviç Tarkovski
Çocuktum; hastalandım Korkudan, açlıktan. Çatlamış dudaklarımı Kemirdim, yalandım sonra. O serin, O tuzlu tat hala hatırımda. Durmadan yürüyorum -daha ötelere, ötelere. Kapının eşiğinde merdivene oturmuş ısınmaya çalışıyorum; Hummalı düşler içinde, sanki Fareli Köyün Kavalcısı ıslığıyla beni nehre çekiyor, Yürüdüm; sonra oturdum,
·
9 görüntüleme
Deniz Sönmez