Son yıllarda gittikçe güçlenen bir duyguyla başarılı olmak denilen soyut virüsü reddediyorum. Daha çok ün, daha çok para, başka insanlar üzerinde daha çok otorite, daha çok şu, daha çok bu... Peki, bütün bunlar neye yarıyor?İnsanın derinliği mi artıyor, duyguları ve dünyayla uyumu mu gelişiyor?Hiçbiri olmuyor bunların!Soyut bir şan-şeref-para-iktidar dünyasının pırıltısı yüzünden hastalanıyor insanlar. Dilleri dolaşıyor, dişleri kilitleniyor. Birbirlerinden nefret ediyorlar. Kıskançlık krizleri geçiriyorlar. Gençlikten sonra ve yaşlılıktan önceki süreyi bir cehennem içinde geçiriyorlar.