Hesap-kitap, plan-proje ve ikilik içerisinde yaşadığından, insan bilinci yalnızca ararsak bulabileceğimize, yalnızca parçaları birleştirmek suretiyle inşa edebileceğimize ve bir amaca ulaşabilmenin yalnızca onun araçlarına sahip olmakla mümkün olduğuna inanır. Bu bilinç her yerde bir aracılığın varlığını gerektirir. O halde, aramaksızın bulunan, parçalardan önce bütünü yaratan, hem amaç hem araç olan, kısaca dolaysız ve saf olan Yaşam düşüncenin nüfuz edemeyeceği bir şeydir. Ona ulaşmak için —tıpkı saf benimize ulaşmada olduğu
gibi— düşünceyi bırakıp temaşaye geçmek gerekir.