Nietzsche'nin "aktif unutma" tezi Üzerinde çalışıyordum. Ona göre hayvanlarla insanlar arasında temel bir tarihsellik farkı vardı. Hayvanların tarihselliği yoktu; dün ve bugün arasında bir fark hissetmezlerdi. Bu tarihsel bilinç insana özgüydü ve hayvanları kıskanmamız için bir sebepti. İnsanın geçmişini araştırması acı veren bir deneyimdi. Mutlu olabilmenin tek şartı "Unutmayı" başarabilmekti. "Hayvanların yaptığı gibi neredeyse hafızasız yaşamak ve mutlu olmak mümkündür Ama hiçbir şeyi unutmadan yaşamak imkansızdır." diye yazmıştı." Ya da konuyu daha da basit biçimde açıklarsak; uykusuzluk,derin düşünceye dalmak, tarihselliği hissetmek, yaşayanlar için zararlı ve sonunda ölümcüldür. Bu 'yaşayanlar' kavramının içine bir insan, bir halk ya da bir kültür dahildir."
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.