"Yüzün gülüyor, acaba yumruğumu yedikten sonra da öyle sevimli sevimli sıratabilecek misin?" dedi sıktığı dişlerinin arasından. Yiğit ve Altuğ evlerine gelmişti. Tek sorun aile üyelerinden sadece kendisi ve Esila'nın evde olmasıydı. Ateş ve Yiğit Bir Hayli tuhaf görünüyordu. "Güzel yüzüme dokunmaya kıyamazsın kardeşim" dedi grimsi gözleri yine kısılmıştı. Ateş derin bir nefes verdiğinde tuttuğu eli daha da sıkmıştı. "Bu sefer tehlikeli oynuyorsun Yiğit." dedi. ciddiyetle elini geri çekerken bakışları biraz İlerideki Altuğ'a kaymıştı. "Buraya kadar geldiğine göre çoktan kabullenmiş olmalısın." dedi alayla. Yiğit onun ne yapacağını anlamış olacakki geri çekilerek koltuklardan birine rahatça oturmuştu. Esila şaşkınlıkla onları izlerken Ateş'ten sert bir yumruk yiyen Altuğ hazırlıksız yakalandığı için sendelemişti. Ağabeyinin bu hareketi karşısında ağzından korkuyla çığlığı fırlayan genç kadın geri adım atarak dehşetle açtığı gözleriyle onlara bakıyordu "Ağabey..." dediği an doğrulan Altuğ bu sefer diğer gözüne yumruğu yediğinde yanakları öfkeden kısılmıştı. Yiğit'in küçük kahkahasına inanamaz gözlerle bakan Esila ne yapacağını bilmiyordu. Ağabeyi... Yoksa her şeyi öğrenmiş miydi? Hızla öne doğru bir adım atacakken fark ettiği şeyle olduğu yerde durdu. Ateş onu yere yatırıp yüzüne sayısız yumrukları indirirken genç adam en ufak bir karşılık vermiyordu. Bunun da öfkesiyle durmak bilmeyen Ateş kendisini kaybetmişti. Esila korku ile Yiğit'e baktığında biraz önce gülen yüzünü düşünceli bir hal almıştı. "Bir... Birşeyler yap!" dedi endişeyle. Yerde kanlar içinde olan adam hala en ufak bir karşılık vermemişti. Ateş doğrularak ayağa kalktığında sert tekmesini Altuğ'un kaburgasına geçirdiğinde sıktığı yumruklarıyla acıyla inleyen adam yine tek kelime etmemişti. En sonunda Derin bir nefes alarak elini saçlarından geçirdiğinde yüzünde gram eksilmeyen öfkesi ile birlikte Yiğit'e döndü "Bu kardeşime yaklaşma cesareti gösterebildiği içindi." Dedi ölümcül bakışlarla. İkinci tekmesini yine Yiğit'e bakarak geçirdiğinde tekrar konuştu. "Bu benden sakladığı içindi." dediği an Yiğit ayaklanarak yanlarına doğru ilerlemeye başladı. Ateş'in tam karşısında durup alayla gülümserken beklenmedik bir anda hızla yerde yatan adama ikinci darbeyi kendisi vurmuştu. Altuğ bu sefer ağabeyinden aldığı tekmeyle başını yere koyup nefes almaya çalıştığında Ateş kıstığı gözleriyle kendisine bakıyordu. " Bu da benden olsun damat beyi boş uğurlamak olmaz."

Sessiz KabullenişGamze Ertem · Eftalya Yayınları · 201724 okunma

··

78 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ALESYA