Kendi başına kalabildikçe insanlık (medeniyet ne kadar parlak üstün görünürse görünsün), yaşadığı sosyalizmi kolay kolay bırakamıyor.
Bu kuralın en yaygın ve en çok bilinen göçebe örneği; Çingenelerimizdir:
Medeniyet dünyası, atom çağından yıldızlara göçüyor: Çingenelerimiz dileniyorlar, çalıyorlar, vuruyorlar; fakat karda kışta yel üfüren göçebe çadırlarını kendiliklerinden bir ve orada yaşadıkları ilkel sosyalizmlerini kendilerine kalsa kıyamete dek bırakamıyorlar.