Çoban kaval çaldı,sordu bülbüle:
Sürülerin hani,ovan nerede?
Bülbül sordu,boynu bükük bir güle:
Şarkılarım hani,yavrum nerede?
Ağla çoban ağla.Ovan kalmadı.
Göz yaşı dök bülbül,yuvan kalmadı.
Çoban dedi:Ülkeler hep gitse de,
Kopmaz bende Anadolu Ülkesi,
Bülbül dedi düşman Hased etse de
İstanbul da şakıyacak Türk sesi
Çalış çoban,kurtar öz yurdunu.
Şairlerden topla,bülbül bir ordu.
Çoban dedi:Edirne den ta Vana
Erzuruma kadar benim mülklerim.
Bülbül dedi:İzmir,Maraş,Adana,
İskenderun,Kerkük en saf Türklerim
Sarıl çoban,Sarıl.Mülkü bırakma.
Yad elinde,bülbül,Türkü bırakma.
Çoban dedi: Sürülerin hep kaçsa
Benim sürüm var, kaçmaz, adı Türk ili.
Bülbül dedi: Şarkı ölsün, yok tasa;
Türkülerim yaşar söyler halk dili.
Yalvar çoban,yalvar.İlin kurtulsun.
Dile haktan,bülbül,dilin kurtulsun.
Ziya Gökalp