448 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
İnsan, aklının, kalbinin, ve kendine fırsat verdiğinde, başkası tarafından verildiğinde değil 'bu fırsatı kendine kendi verdiğinde' ,kendi kişisel gücünün neler yapabileceğine inanabilseydi keşke.. Belki de başarısızlık sadece başarı kelimesinin olumsuzunu ifade eden bir kelime olarak kalacak, asla bir fiil üzerinde etkili olmayacaktı.
İnsanlar sürekli olarak bir değişim beklentisi içindedirler ancak değişimin kendileri tarafından gerçekleştirilmesi gerektiğini bilmiyorlar ya da inanmıyorlar. Değişimi hep başkalarından bekliyorlar.
Oysa gerçek bir gelişim ve değişim olmasını istiyorsak hareketi bizim başlatmamız gerek. Bu istek içten gelmeli. Herhangi bir dış etki ihtiyacı hissetmeden.
Kitap, kullanmaya kullanmaya unuttuğumuz, birtakım insanî özelliklerimizi hatırlatıyor bizlere.Gayet insanî olan ve hakkımız olduğu halde kimi zaman çekindiğimiz, yapmaktan vazgeçtiğimiz davranışlarımız. Bazı tabular edindik ya da bunları edinmeye toplum tarafından maruz bırakıldık. İçimizdeki cevheri unuttuk. Kendimiz olmayı unuttuk, başkalarının istediği gibi yaşadıkça. Ve kendimize fırsat verdiğimizde neleri başarabileceğimizi de unuttuk.
İşte tam da bu durumu, dipte olan insanın yükselişini, oldukça sürükleyici bir şekilde anlatıyor kitap. Okuduktan sonra davranışlarınıza farklı kalıplarda bakmadan edemiyorsunuz. Davranışlarınızı sorgulamayı, yargılamayı öğreniyorsunuz.
Yaşamlarımıza dokunması temennisiyle...
Kitabı okumama vesile olan https://1000kitap.com/incierdem , https://1000kitap.com/Allah_yolunda_bir_yolcu , 
özlem ve 
Eylül Türk 'e sevgilerimle..
··
8 görüntüleme
Sevgili Hatice, esere böyle özel bir gözle bakmış olmanız da çok keyif verdi bana...
"İnsanlar sürekli olarak bir değişim beklentisi içindedirler ancak değişimin kendileri tarafından gerçekleştirilmesi gerektiğini bilmiyorlar ya da inanmıyorlar."
Bu hâkikâti, her hadisede yeniden keşfetmek, o fıtrat mucizesine sarılmak, özde ki cevheri hissetmek...
Rahman himayesi ile bizi bize yol eylesin...
Yüreğiniz elem görmesin:)
Her kitap insana az ya da çok mutlaka bir şeyler katar. Bu fikrin doğruluğunu bu kitapta fazlasıyla hissettim Sevgili Eylül..
Aslında belki de ihtiyacımız olan şeyleri daha derinden hissedebildiğimiz için kitaptan böylesine etkilendik.
Yeni kitap tavsiyelerinizi bekliyorum.. ☺🌸
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
İnci Hocam ve Eylül Ablamın sözlerinden sonra her zaman olduğu gibi bana pek bir şey kalmadı :) Ama kelimeleri kar küresi edasıyla şöyle bir sonsuzlaştırırsak.. Işığınızla şunu söyleyebilirim Hatice Hanım... Her kitabın mutlaka bir zamanı var.. Bir çağrısı. Ve bu eser, güzel bir davetle bizleri bir arada kılabilmişse, zaman sözlerinizle ayrı bir derinlik ve bütünlük kazanmıştır. Çok samimi, çok güzel bir incelemeydi... Hatırlayışınız için ayrıca teşekkür ederim...
Ve temennisiz olmaz... Daha nice okumalara, dilerim ki :)
Bu kadar hoş, zarif insanlarla birlikte bir okuma yapmış olmak bana çok şey kattı emin olun. Sıcaktan kavrulmuş bir toprağın yağmura kavuşması gibi aslında, Sizler gibi hoş insanların olduğunu bilmek, görmek. Daha nice keyifli okumalar olacağına gönülden inanıyorum Özlem Hanım, Teşekkür ederim... Sevgiler🌸
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.