Martılar var adamın şehrinde
Çehresine kanatlarının gölgesi düşen martılar
Geniş sokaklar var adamın şehrinde
İçinde acıyıda sevincide bağıran
Galata Kulesi var başkasıyla önünden geçtiği
Kız Kulesi var sevgilisine bakıp bakıp imrendiği
Parkları var banklarında el ele oturdukları
Çocuk seslerinde hayran hayran bakışlarını buselerle kutladıkları
Bir vapura binerler belki de
saat öğle vaktindeyken mavilikleri seyrederler
Bir de kadın var ki burada
Sadece görmeden sevmiş olduğunu bilen
Ve ne Galata da ne kız kulesinde hayran hayran adamın bakışlarına dalabilen
Burası umudumla süslediğim vadi
Bir tek adama açılan hayallerin
eşiğinde kalan sancı
Yıprandı kapısı açık mazi
Boyası döküldü gülüşümün
renk katmıyor
Eksikken gökyüzü tebessümün
Sen de aldırma
bu şehir kargaşalardan sana koşarken
yıkılmış bir virane