Adnan Yücel 'in okuduğum üçüncü kitabı. Açıkçası ilk ikisinden bu kadar keyif almamıştım. Hatta ben galiba geriye kalan kitapları okuyamayacağım dedim. Amaaa her daim en güzel başlangıcın son olduğunu unutmuşum.
Belki de insanlar, içinde bulundukları ruh durumu ya da yaşadıkları şeyleri bir şiir veyahut bir roman, öykü, günce vs artık ne derseniz, kendisini bulduğu kitabı seviyor. Anlamadığım şey, adı benimle uyumlu olan bu kitap yerine ben neden gidip ilk olarak diğer ikisini okudum.
Velhasıl şimdi azcık kitaba geçelim. Sen yürürsün rüzgar yürür
"Bir sevinç boylanır dünyada
Çocuklar korkusuz büyür
Kan boğulur susar
Dokunup geçtiğin her kuraklık
Yemyeşil bir vadiye dönüşür" diyor şair. En sevdiğim dizeler bu oldu. Hem beni kendi kanımda boğdu hem de yeşil bir vadi olup rengarenk aşk çiçekleri, sevgi tohumları ekti içime.
Adnan Yücel biraz farklı. Bazı şiirleri bazen fazla siyasi sanki ama tabii insan nereye çekerse oraya gider,orası ayrı konu..
Bir Adnan Yücel okumayı düşünüyor veyahut okumaya karar verdiyseniz, ilk kitabı bence Acıya Kurşun İşlemez olmalı. Abartmadan söylüyorum, Attilâ Beyciğim hariç, uzun zamandır bu kadar keyif almamıştım şiir okurken.
