Gönderi

Hiç anlatılmayan bir hikâyenin hiçbir zaman sevilmeyecek kahramanları olarak kalacağız biz. Hiç anlatılmayacak hikâyemiz. Aşkımız hiçbir zaman var olmayacak dünyanın hiçbir yerinde. Hiç kimse bizi hatırlamayacak. Yıllar geçtikçe zamanın içinde kendi kendine çürüyüp giden, keskin dişleriyle kendini öğüten lanetli bir ruh gibi, kendi kendini sırtından bıçaklayan bir günah gibi soluğu hırıltılı, acılı, ağzından kanlar damlayarak sessiz sedasız ölüp gidecek yaşadıklarımız, terk edilmiş bir korkaklık çöplüğünde. Kimse bilmeyecek bile tanıştığımızı. Konuştuğumuzu kimse bilmeyecek.
·
5 görüntüleme
G.